SINTO

Debúxame con toda a túa alma

un camiño pintado de bicos,

deixando un regueiro de auga

bailando na pel das leiras.

Cóntame nas mantas da cama

dos latexos que son suspiros,

forxando vida coa fala

renacendo nas lareiras.

Dáme mans de letras tenras

para compoñer os meus libros,

onde a grandeza das aldeas

angace suor de mil maneiras.

Síntote por raíz e rama

nos alentos que respiro,

porque ti es quen me ama

con paixón de sementeiras.

Sinto, porque me fas sentir

sentimentos de ceo e terra

perdurando nos sentidos.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega

Taboada a 27 de marzo de 2022.