FELIZ BENVIDA

 

A tí, que tes unha vida

lonxe da propia terra,

hoxe, feliz benvida

onde o teu agarimo latexa.

Es eterna luz que brilla

en cada lugar que chegas,

deixando tamén algarabía

nos pasos de cidade ou aldea.

Darche unha feliz benvida

no meu corazón honra medra,

por cada feito de valentía

que con aprezo no mundo aleda.

A tí, que hoxe estás en Galicia

grazas por forxar sincera aperta,

a ti, que ves dende Arxentina

grazas por ser amor de porta aberta.

Feliz benvida Ramón

e ánimo para esa carreira

que deseguro será como desexas.

Grazas por deixarme compartir ao teu carón , un anaco de Con Vós.

Ana Vila Portomeñe.Poeta Labrega.

En Taboada a 21 de Outubro do 2023.

NAI ARXENTINA

O teu cabelo é un Rio de Prata

que baila cando acariñas,

o teu ollar ten alfajores de nata

con dozura para axudar,

o teu regazo ten cores

que se ven dende Aconccagua.

Nai do meu ser, 

nai de tanto querer,

nai que tanto me fas ter,

nai sempre, sol e lúa

con latexos da alma túa.

A túa vida nai amada

brilla para que non falte nada.

Nai, flor de ceibo

alento de cada feito.

Nai, somente unha

e coma ela ningunha.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega

Taboada a 15 de outubro do 2023.

Con moito agarimo para as nais arxentinas, por ser hoxe o día da Nai en Arxentina.

Tamén para mulleres rurais xa que o 15 de outubro celébrase o seu día. Grazas

PERDOA

Perdoa

se che falto cando mais me necesitas,

sinto mancarte

cando non dou axudado.

Perdoa por todo, as veces non poido,

outras non poido aínda querendo.

Perdoa se non estou cando precisas,

sinto deixarte

nise intre tan chorado.

Ti...que foche acadando tanto, tanto,

sinto alonxarte,

e a miña man pechada

non abrazarte.

Perdoa por todo, as veces non poido,

non poido ainda querendo.

Perdoa cando falas das loitas,

sinto ollarte

sin curarche o pelexado.

Perdoa por esta vida dada,

as veces, todo non é nada...

e outras...da nada pódese con todo.

Ana Vila Portomeñe. Poeta labrega.

En Taboada a 8 de Outubro do 2023.

GALICIA É UNHA VIDA ENTEIRA

Dende Centros Galegos

chegan alentos co vento,

para ser alimento

de verdadeiro sentir.

Dende alén do mar

veñen apertas do tempo,

para ser sentimento

dunha herdanza sen fin.

Dos feitos de Alexandre,

do que Rosalía cantou,

do que Emilia falou

e do escrito por Castelao,

Galicia é...Galicia ten.

Colexios, museos ou prados,

tabernas, lareiras ou pazos,

xente da aldea ou mariñeira,

por aquelas persoas, Galicia..

..Galicia é...unha vida enteira.

Dende os legados galegos

temos latexo e pensamento,

ledicia e lamento

dun verdadeiro existir.

Dende as ondas do mar

vai agradecemento,

xunguido no firmamento

con forza para seguir.

Dos feitos de Alexandre,

do que Rosalía cantou,

do que Emilia falou

e do escrito por Castelao,

Galicia é...Galicia ten.

Camiños, montes ou regatos,

libros con poemas ou relatos,

xente de aldea ou mariñeira,

por aquelas persoas, Galicia..

Galicia é...unha vida enteira.

De todo esto da fe un manifesto,

quen poda ver, quen queira ler,

entende que por un centenario texto

somos quenes temos que ser.

Galicia enteira

sempre a túa beira,

con esta bandeira

xamais baleira.

Grazas Galicia honrada

por cada hora miragreira,

por cada milenaria ollada,

Grazas Galicia, miña alma compañeira.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega.

En Taboada a 25. 9. 2023.