Cando nacemos, nada di que seremos,
somente o destino fai pasos no camiño.
Persoas somos, con valor, con medo, con soños, ilusión, con pasado do que vimos
e con feitos dos que vivimos.
A violencia, son eses velenos
que matan todo o que sabemos,
afastan fogar querido
traendo mundo ferido.
Violencia, palabra que maltrata
en calquer ser, en calquer data.
A violencia é luz que acendemos
para ser escuridade que temos.
Non hai porqué, non hai cando,
non hai onde, non hai para qué.
Cando padecemos, nada dí que salvaremos
somente o destino ten no libro
como existimos.
A violencia, veleno que no mundo vemos,
violencia, non hai porqué, non hai cando,
non hai onde, non hai para qué, non hai quen nin a quen.
A violencia é porta que atendemos
e o abrila ou cerrala,
ningún motivo custa
o que unha vida vale.
Se o que hai non che gusta
da media volta e vaite,
vaite con bondade non con maldade,
porque como din.......todo volve.
Ana Vila Portomeñe. Poeta labrega.
En Taboada ou en calquer outro lugar, REXEITO TODO TIPO DE VIOLENCIA.
