Co zoar do vento
mándoche apertas
e as portas
deixo abertas.
A tí, que preto ou lonxe
fasme feliz hoxe,
adíciche un poema
con amor en cada verba.
A tí, que preto ou lonxe
fasme feliz hoxe,
por esa alma sempre eterna
digoche, quérote con toda ela.
Co paso do tempo
os soños espertan
e dos feitos
quedan teitos que aledan.
A ti, que preto ou lonxe
fásme existir hoxe,
estas letras legan
latexos que medran.
En min, preto ou lonxe
sorrí un sentir hoxe.
En mín, preto ou lonxe
tamén o pasado vive hoxe.
Preto ou lonxe
ti, estás hoxe
e sempre estarás en min.
Ana Vila Portomeñe. Poeta labrega.
En Taboada a 17 de Setembro do 2023.
No hay comentarios:
Publicar un comentario