Cada vintecinco de Novembro
está cargado de valor e medo,
medo por quen xa non ten soños
e valor por quen os esperta cedo.
Cada vintecinco de Novembro
no mundo rexéitase a violencia,
con lazos violeta e algún negro
onde non ten acougo a paciencia.
Cada vintecinco de Novembro
alentos imos no camiño tecendo,
pero eu sempre lembrei e lembro
que cada segundo é latexo eterno.
Vintecinco de Novembro
tí, eu, por a mesma man,
tí, eu, na mesma ollada.
Vintecinco de Novembro
ti, eu, dun mesmo amar,
ti, eu, coa mesma alma.
Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega
Taboada a 25 de Novembro do 2022.
OGALLÁ NON EXISTA MALTRATO
No hay comentarios:
Publicar un comentario