Letras que son toda unha vida
falan tamén estando caladas,
dunha Galicia sempre viva
amosada nas olladas.
Letras do mar, do rural
das nosas xentes amadas,
do meu pai e da miña nai
non se esquencen palabras.
As nosas letras galegas
xamais son esquencidas,
porque nelas todo hai
para escribir e falar.
As nosas letras galegas
co corazón de poeta
para vós hoxe van.
Ana Vila Portomeñe. Poeta labrega
Desde Taboada-Lugo a 15 de maio de 2022
No hay comentarios:
Publicar un comentario