Olladas lonxanas
beizos calados
e nas máns as caricias amadas,
caricias que non esquencen,
caricias que sempre acenden.
Acenden soños cantados,
desexos gardados
e nas máns unhas caricias coidadas,
caricias que non se aprenden,
caricias que sempre entenden.
Verbas gravadas,
sons escoitados
e nas máns caricias,
caricias que non menten
caricias que son máis ca xente.
As caricias túas,
as miñas caricias,
sempre soles...sempre lúas.
Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega.
En Taboada a 15 de Xaneiro do 2023
No hay comentarios:
Publicar un comentario