NAI

Muller fermosa que me trouxeche a vida,

que fas de tripas corazón sen que cho pida,

ti, valente ata na escuridade fria,

grazas nai por tanto que me acariñas.

Apertas e bicos que tan ben enfías

para tecerme o traxe de cada día,

onde non permites que se agoche a mentira.

Muller fermosa chea de sabedoría,

que sementas para que o mundo viva,

tí, xoia prezada que eterna respiras,

grazas nai por deixarme que che escriba.

Letras e sentires que sorrin e camiñan,

para que as bágoas non deixen ferida

e cada alento, sexa a túa voz que diga

orgullosa contigo miña amada filla.

Grazas nai, latexo da alma miña,

honrada contigo nai querida.

Muller de antes con tenrura vestida.

Muller de agora con paz tendida.

Muller de mañá con estrela que brilla.

Muller de muller con sangue compartida.

Grazas nai, latexo da alma miña,

honrada contigo nai querida.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega.

Taboada a 23 de Outono do 2022.

P.D...o próximo día 25 miña nai fai 80 anos e iste poema vai por ela, tamén por miña sogra que ten 89 e para homenaxe a cada muller nai, especialnente as arxentinas que o domingo 16 de Outubro celebraron o Dia da Nai en Arxentina. Apertas.

---