lunes, 10 de octubre de 2022

NON


Non quites alma miña
estas ás para voar,
que clavache nun só día
e non quero arrincar.

Non apages mente miña
a luz de cada soñar,
que nunha noite algo fría
encendeche no meu ollar.

Non danes vida miña
esta ilusión para forxar,
cunha certeira ledicia
que ceibe deixo viaxar.

Non peches boca miña
o sorriso nin o falar,
que sempre con humildade
dou co sinxelo abrazar.

Non negues sangue miña
tódolos alentos para bicar,
deixa que sexan camiño
onde o corazón semente amar.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega.
Taboada a 9 de Outono do 2022.

No hay comentarios:

Publicar un comentario