Sempre foches o suor
que se vía no laborar,
pero tamén es canción
no tempo de descansar.
Ten o teu corpo valor
na forza do ensinar,
como tamén o calor
nas horas de namorar.
As veces a túa emoción
amósala no falar,
e bailas co corazón
cando precisas calar.
A túa agochada paixón
non debe nunca mancar,
e tampouco debe a dor
entristecer teu camiñar.
Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega
Taboada a 10 de Abril de 2022
(Domingo de Ramos)
No hay comentarios:
Publicar un comentario