Tantas, tantas veces
pensando que as ilusións
se perderon nos sentidos
e nos ollos afogan decisións
que non tiveron agarimo.
Tantas, tantas veces
crendo que as emocións
ían facendo camiño
e coas mans voan cancións
que non tiveron un oido.
Tantas veces e moitas máis
que a conta non sae xamáis.
Tantas, tantas veces
forxando miles de situacións
para un sorriso dos seres queridos
e no corazón fala o destino
que di non esquenzas aloumiño.
Tantas, tantas veces
levando nas costas decepcións
para que siga cada motivo
e na alma...
....un mundo sempre compartido.
Tantas veces e moitas máis
que a conta non sae xamáis.
Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega
En Taboada a 14 de Maio do 2023.
No hay comentarios:
Publicar un comentario