QUEDOU EN TI

Quedóuseme a pel
no alento das túas mans,
e coa doce ollada
creache un mundo de latexos.

Quedou en ti,

o camiño que é sorriso

a pesares desas agullas

que choran nos reloxos.

Quedóuseme a sen

nesas letras e falas irmáns,

e con verdade calada

forxache un fogar nos meus dedos.

Quedou en ti,

a honra de cada respiro

dando os meus pés as axudas

que renacen dos enoxos.

Quedóuseme o meu ser

no libro sen papel,

ese que de  ti

florea na rama do vivir,

un vivir que se chama querer

e se pronuncia nacer.

Quedou en ti

todo de min.

Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega

En Taboada a 16 de Abril do 2023