O son da túa voz
dalle cor ao meu camiño,
baixo a manta das estrelas
que debuxan o destino.
As caricias son un mundo
que cobixa o meu sentido,
onde a luz das velas
escribe cada suspiro.
Na distancia
unha canción escóitase pola radio,
facendo bailar os latexos
que contigo gardo.
Na distancia
tódalas verbas son ise abrazo
co que soña corpo e mente
sendo alentos no mesmp espazo.
A calor das túas verbas
trae alento sempre vivo,
para vestir fogares de seda
con valor e amor divino.
O reloxo ten un segundo
que acende as follas dun libro,
onde non existen penas
somente, lembranza cun sorriso.
Na distancia
unha canción escóitase pola radio,
facendo bailar os latexos
que contigo gardo.
Na distancia
tódalas verbas son ise abrazo,
co que soña corpo e mente
sendo alentos...no mesmo espazo.
Ana Vila Portomeñe. Poeta Labrega
En Taboada a 12 de Febreiro do 2023
Dia da Radio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario