Etiquetas Latexos de Ana

lunes, 26 de julio de 2010

Maruja Boga


DEIXOUNOS UNHA GRAN MULLER
O vinteseis de xullo ás cinco da mañá, produciuse o pasamento, no Hospital Español de Buenos Aires, de que sen dúbida, foi a máis importante comunicadora da diáspora galega, a señora Maruja Boga. Muller dunha impresionante personalidade, será lembrada coma unha muller con principios inquebrantables, leal e honesta a morrer. Sen dúbida deixa Maruja un hoco moi fondo entre todos os que tivemos o lecer de tratala.

Seguidamente un curto currículo da egrexia Maruja
 Naceu na cidade de Buenos Aires -barrio de Barracas-, o 27 de marzo de 1916; é filla de galegos - nai de Noia, pai de Lestrove-. Maruja ten o carnet de Locutora Nacional Nº 1010.
Xa en 1931 actuaba recitando en galego e interpretando obras teatrais en festivales da colectividade, co actor Emilio Estévez; con Gumersindo Vázquez "O Paroleiro" e despois con Fernando Iglesias "Tacholas"; nos salóns da Casa de Galicia; Centro de Almaceneros; Centro Asturiano; Región Leonesa; Centro Betanzos; Casa Balear -todos da capital arxentina-; e outros do gran Buenos Aires.
En 1935, xa recibida no Conservatorio Nacional de Música e Declamación; a actriz e cantante Maruja Villanueva, levouna a Radio Prieto na que tiña unha audición galega con Maruja Iniesta -tamén actriz e cantante- xuntándose entón as tres Marujas para facer o programa "Galicia". Ademais fan teatro galego con obras de Varela Buján nos teatros: Maravillas; Mayo; Argentino e Solís de Montevideo e na cidade de Rosario.
O 14 de agosto de 1941, a compañía galega de Maruja Villanueva, estreou no teatro Mayo, a obra en tres actos de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, "Os vellos non deben de namorarse", na que Maruja Boga foi a protagonista do terceiro acto interpretando o personaxe de "Pimpinela".
O 8 de outubro de 1939 coñecera en Radio Prieto ao "Locutor olímpico", Alfredo Aróstegui que voltara de transmitir os xogos olímpicos de Berlín do ano 36, pasando logo por España como corresponsal de guerra.. Aróstegui, repúblicano "a muerte", viña co sangue no ollo, polo que vira na guerra civil; comezou con Maruja Boga (otra republicana de ley), unha audición titulada "Variedades 1939", que se irradiaba todas as mañás con base de poesía, música, comentarios da actualidade, e na que sempre se poñía algo de Galicia, xa fora música ou poesía; xa que Don Teodoro Prieto, dono da emisora non quería audicións totalmente galegas, deica un día de 1945 no que suspendeu a audición dicíndolles aos responsabels que se querían seguir tiñan que alugar o espazo. Puxéronse en comunicación con "Tacholas" e Enrique González e sairon a buscar publicidade, loitando con moitas ganas, puideron saír ao aire o 5 de agosto de 1945. O programa chamábase "Recordando a Galicia" e emitíase todos os domingos de 13 a 13,30 pola misma emisora, aínda que pasou a chamarse Radio Buenos Aires.
"O Guieiro" Castelao, abriu a transmisión con fermosas palabras que desgraciadamente non foron recollidas nunha grabación. Actuaron nesa primeira emisión: a coral "Os Rumorosos"; os acordeonistas "Hermanos Moreira"; o conxunto de gaitas de Manuel Dopazo; o tenor Domingo Caamaño e Antonio Colacico. Quedando todos incondicionalmente á disposición do programa para que éste poidera seguir adiante. Por este programa destinado a exhaltar a un pobo laborioso e honesto; a destacar a súa cultura, súa arte; súa música; seus costumes; súa gastronomía e as súas necesidades de entón, pasaron moitas figuras renombradas do teatro; poetas; pintores; periodistas; personalidades da colectividade galega; da industria e do comercio; coma tamén integrantes das institucións galegas.
Ante o peche de Radio Buenos Aires, o programa pasou a Radio Rivadavia hata marzo de 1968, logo foi a Radio Antártida e, por fin a Radio del Pueblo na que rematou o 25 de marzo de 1984. Os aumentos no custo pola crecente inflación, que non poideron ser soportados polos responsables do programa, deixaron ao colectivo galego sin "Recordando a Galicia", despois de case trinta e nove anos de emisión ininterrumpida. O programa acabou feito por Maruja e Aróstegui, pois "Tacholas" deixarao anos atrás e Enrique González, morrera.

Algunhas personalidades que pasaron por "Recordando a Galicia":
Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
Gumersindo Sánchez Guisande
Ramón Rey Baltar
Ramón Suárez Picallo
Rodolfo Prada
Domingo Maza (escultor)
Alonso Ríos
Avelino Díaz (poeta)
Emilio Pita (poeta)
Victor Luis Molinari (escritor)
Arturo Cuadrado (poeta y editor)
Isidro Maiztegui (músico)
Carlos Bóveda (pintor)
Manuel Cordeiro (pintor)
Lolita Torres (actriz y cantante)
Virginia Luque (cantante)
Zully Moreno (actriz)
Enrique Muiño (actor)
Santiago Gómez Cou (actor)
E numerosas autoridades das entidades da colectividade.



Dona Maruja Boga, no festexo polos dez anos de "Con Vós", entre a súa prima Eladina Figueroa e miña nai.

domingo, 25 de abril de 2010

ZAPATERO Y RAJOY UN SOLO CORAZÓN

Seguramente al escuchar el enunciado del título la gran mayoría de la audiencia se preguntará ¿A dónde irá a parar Muxo? Con tamaña comparación. Puesto que, seguramente, tendrán presente las agrias discusiones y polémicas que ambos han mantenido en los debates parlamentarios y en los distintos escenarios de las dos campañas que los enfrentaron en la carrera hacia la presidencia del gobierno español.
Pues bien, las posturas, en apariencia, irreconciliables de los dos popes de los partidos olíticos mayoritarios de España se han confundido en una sólida y única postura –que de no ser por lo nefasta, sería enternecedora-, cual es: convertir a los españoles de la diáspora, en ciudadanos de una categoría inferior a los de primera que viven en el Reino.
Yo no mencionaré una vez más lo que la emigración representó y representa para España, sólo repetiré que la Constitución Española y el Estatuto de los Españoles en el Mundo, dicen que todos los españoles somos iguales ante la ley y que tenemos el derecho de elegir y ser electos. No obstante, las fuerzas políticas españolas se han puesto de acuerdo para constituir una comisión que estudie la forma de quitarnos estos derechos.
Algunos dicen cuestionar que votemos en las elecciones municipales, otros que hay que crear una jurisdicción y que podamos votar para elegir senadores, todos critican el sistema de voto por correo porque no es fiable, ninguno hasta ahora dio la cara y expuso públicamente lo que hace meses están cocinando en un aquelarre “neboento”.
Estoy absolutamente de acuerdo en que el actual sistema de voto por correo se presta para el fraude, pero, ¿Quién promueve y realiza el fraude, usted señora , usted señor?. Nooo, el fraude lo practican los mismos que lo critican y pretenden poner freno a su inmoralidad restándonos el - para nosotros sagrado- derecho a emitir nuestro sufragio como cualquier hermano del reino.
España atraviesa momentos difíciles, ETA es un flagelo que nos conmueve a todos los españoles, la crisis económica nos inquieta pese a vivir en el exterior, el juez Garzón y los retoños falangistas dividen a nuestra sociedad. Sin embargo nunca encontramos ni siquiera coincidencias mínimas en el tratamiento parlamentario de estos temas.
Que frustrante y doloroso que las coincidencias sean de máxima cuando se trata de discriminar a los que por distintas razones sufrimos las consecuencias del destierro, que no otra cosa es la emigración. O acaso hombres tan lúcidos como Rodríguez Zapatero y Rajoy, creerán que lo nuestro fue ir a una fiesta y abandonar las responsabilidades de un buen ciudadano.
Hasta tanto no aparezca la claridad y valentía de desvelar lo que se está fraguando con respecto a nuestro futuro como ciudadanos españoles con plenos derechos, yo seguiré sosteniendo: Zapatero y Rajoy, un solo corazón.

domingo, 28 de febrero de 2010

AUNQUE NO OFENDAN LAS VULGARIDADES HAY QUE RESPONDERLAS

Como acabamos de escuchar, Rosa Diez, diputada vasca, lider del partido Unión Progreso y Democracia (UpyD), ante una pregunta del periodista Iñaki Gabilondo, describió al presidente José Luís Rodríguez Zapatero como "gallego en el sentido más peyorativo del término" y enfatizando acerca de Mariano Rajoy “es gallego”.
Las declaraciones de Rosa Díez provocaron la repulsa de los tres principales partidos gallegos y numerosas instituciones de la comunidad. Hubo también quienes le pidieron que se disculpe. Para mi beneplácito -en estos casos no quiero ni acepto disculpas- la diputada volvió a arremeter contra todos los gallegos que se sintieron agredidos, pero esta vez incluso con más vehemencia: "Ofenderse por esto es una muestra de intolerancia, complejo de inferioridad o perturbación nacionalista" , afirmó .
Seguramente, muchas personas ante los dichos de la diputada Rosa Diez la habrán tildado de :Imbécil, idiota, estúpida, engreída, tarada, tonta, boba, gilipollas, soberbia, sinvergüenza, discriminadora, etc. Yo no voy a calificar de ninguna manera a esta señora, ella sola exhibe sus falencias intelectuales al hacer uso de algo tan vulgar, como sin duda lo es, la forma en que se refirió a los señores, Rodríguez Zapatero y Mariano Rajoy. Ya, con anterioridad, esta señora durante una conferencia en A Coruña, definiera al presidente de la Xunta de Galicia, Alberto Nuñez Feijóo, como "gallego, en el sentido más peyorativo de la palabra".
Sin dudas, el idioma castellano es riquísimo en palabras y expresiones gramaticales que nos permiten describir con absoluta precisión a las personas y a sus acciones. Si esta diputada, para definir a las personas, se reitera públicamente en el uso de esta expresión tan impropia de personas cultas, creo que la misma debe ser una muletilla en su trato coloquial.
Lamentando profundamente que, personajes de esta índole hayan alcanzado alguna relevancia dentro de la sociedad española, sólo atino a reflexionar que: O esta persona no tiene un nivel de educación importante ó, siendo fundadora de un pequeño partido político, la acompleje el hecho de que los dos grandes partidos nacionales españoles hayan sido fundados por sendos gallegos, Pablo Iglesias, el PSOE , y Manuel Fraga Iribarne, Reforma Democrática, embrión de Alianza Popular, a su vez del Partido Popular.